cicim ekmek teknem...

Felaket sıcak!Yanıyorum dostlar.Pencereyi açınca alev topu geliyor vuruyor.Geçenlerde hayatımda ilk defa Güneş çarptı!Resmen çarpıldım.Mide bulantısı,kusma,ishal,iştahsızlık,halsizlik gibi belirtilerle 4 gün çektim.Ne biçim şeymiş meğer.İstanbul'da bu sene hava serin geçiyor sanırım.Fethiye'ye Güneş'ten parça düşmüş gibi.Valla bi Güneş çarpmamıştı şu hayatta, oda oldu.Yanarım yanarım kendime ev tipi kek yapmıştım onu yiyemedim ona yanarım.Günlerce yani fırın geldi geleli,bana bakıp" lütfen artık bende bişeyler pişir" dediği gün,kalktım hani şu ev tipi mozaik kekler varya ondan pişirdim.Afiyetle yarısını yedim,hastalık sebebiyle gerisini yiyemedim,tabii ki aklım kekte kaldı.Şu an iyiyim ya, kafamı gömüp yarısını daha yerdim.Ama çoktan karıncaların yuvasına taşıdığı erzak olmuştur.Fırınımdan bahsetmişken,mutfaktan çıkarken bakıyorum ona ve seviyorum.Yani canımlı cicimli seviyorum.Normalmiyim acaba!Ama içimden geliyor.Henüz ekmek teknesi olmadı ama sanki olmuşta ona öyle hitap ediyorum.Sevdiğim den midir nedir bi güzel çalışıyo,kek dışında bide börek pişirdi.Valla yalan değil 15 dakika sürmeden çıkardım ve puf puftu.Bu fırın Kantin'de olsaydı, 3,5 saatte 3-4 tatlı yaparken iddia ediyorum bu türler 7-8'e çıkardı.Öyle verimli öyle hızlı işte.Ekmek teknesi maceralarına devam edeceğim.Şimdilik bu kadar...